هواداران باشگاه برزیلی سائو پائولو در بازی اخیر تیمشان در لیگ برزیل که روز یکشنبه (۲۷ مارس/ 7 فروردین) برگزار شد، نه تنها پیروزی تیمشان را جشن گرفتند، بلکه با فریاد‌های شور و شادی با روژریو سنی Rogerio Ceni دروازه‌بان تیمشان همصدا شدند که موفق شد در این دیدار، یکصدمین گل فعالیت حرفه‌ای خود را به ثمر برساند.
در لحظه‌ای که ضربه آزاد سنی بر تور دروازه حریف همشهری، یعنی تیم کورینتیانس بوسه زد، هواداران سائوپائولو با ترقه و آتش‌بازی یکصدمین گل دروازه‌بان خود را جشن گرفتند که نه تنها زهردارترین دروازه‌بان جهان محسوب می‌شود، بلکه رکوردی بر پا کرده که حال دیگر می‌رود که به ابدیت بپیوندد.
جشن و شادی طرفداران این تیم بی‌شباهت به جشنی نبود که برای پله، اسطوره بزرگ فوتبال در لحظه‌ای گرفتند که او هزارمین گل خود را به ثمر رساند. سنی اگر چه خود را درخور قیاس با پله نمی‌داند، اما در عین حال می‌گوید: «پله پله می‌ماند. اما من به شما ضمانت می‌دهم که در مقایسه با او دروازه‌بانی بهتر هستم.»
گل نخوردن و گل زدن، این است وظیفه من!
روژریو سنی اکنون ۱۴ سال است که سنگربانی باشگاه سائو پائولو را بر عهده دارد و همچنین ۱۲ سال است که تیمش را به عنوان کاپیتان هدایت می‌کند. وظیفه اصلی او این است که از ورود توپ به دروازه‌اش جلوگیری کند. البته در طول این سال‌ها، گل زدن به شغل جانبی او بدل شده است.
به گزارش دویچه‌وله، شم گل‌زنی روژریو سنی در ماه فوریه سال ۱۹۹۷ بیدار شد. در سال ۲۰۰۵ میلادی او حتی موفق شد در طول یک فصل ۲۱ گل به ثمر برساند، رقمی که شاید شماری از مهاجمین در حسرت رسیدن به آن باشند.
نام خانوادگی این دوازه‌بان خطرآفرین در گذرنامه‌اش، نام آلمانی Mücke است، به معنی "پشه". او پنج سال پیش موفق شد، رکورد خوزه لوئیس چیلاورت، دروازه‌بان اسطوره‌ای پاراگوئه را بشکند که موفق شده بود در طول فعالیت حرفه‌ای خود ۶۲ بار دروازه حریفان را باز کند.
مهم‌تر آن که روژریو سنی با این کار از رقیب پاراگوئه‌ای خود انتقام هم گرفته بود، چرا که چیلاورت در سال ۱۹۹۷ توانسته بود از نقطه پنالتی توپ را به تور دروازه او بچسباند.
روژریو سنی که برای باشگاهش سائو پائولو ۹۶۵ بازی انجام داده و در ۸۴ بازی اخیر تیمش نیز لحظه‌ای در زمین غایب نبوده، نتوانسته آن طور که باید و شاید جایی برای خود در بین ملی‌پوشان برزیل باز کند و تا کنون تنها ۱۸ بازی در پیراهن تیم ملی برزیل انجام داده است.
او پس از به ثمر رساندن یکصدمین گل فعالیت حرفه‌ای خود با نگاهی به گذشته گفت: «این هدیه‌ای الهی است. خدای من! آن زمان که من نخستین گل خود را به ثمر رساندم، در برزیل از اینترنت خبری نبود و مو‌های سرم به مراتب بیشتر بود.»
